Hamulce bębnowe Hondy wykorzystują konstrukcję "pan-niewolnik", który wykorzystuje dwa zakrzywione klocki hamulcowe utrzymywane przez tarczę kotwicy i cylinderek koła. Kiedy pedał hamulca jest wciśnięty i ciśnienie hydrauliczne jest podawane do cylindra koła, tłoki cylindra koła dociskają szczęki do bębna.
Tarcie między klockami hamulcowymi a bębnem powoduje zwolnienie i zatrzymanie samochodu. Po zwolnieniu pedału hamulca sprężyny powrotne szczęk hamulcowych odsuwają go od bębna. Jeśli okładzina hamulca ulegnie zabrudzeniu lub zarysowaniu, hamulce będą bardzo gwałtownie oddziaływać na bęben, powodując zakleszczanie się i/lub piszczenie hamulców.
Jeśli klocki hamulcowe na jednym kole zetkną się z bębnem przed pozostałymi kołami, nastąpi hamowanie z jednej strony. W źle wyregulowanych hamulcach odległość między szczęką a bębnem jest zbyt duża; powoduje to, że hamulec postojowy jest nieskuteczny, a także wymaga dłuższego czasu reakcji hamulca na naciśnięcie pedału.